Religia na Jamajce

Religia na Jamajce do czasów kolonizacji europejskiej była zdominowana przez Indian. Tainowie zajmowali wyspę od połowy pierwszego tysiąclecia, a ich kultura i wierzenia przetrwały do dziś^[1]. Chrześcijaństwo zostało wprowadzone przez hiszpańskich osadników, którzy przybyli na Jamajkę w 1509 roku. Tak więc w czasach kolonialnych jako pierwszy na wyspę został wprowadzony Kościół rzymskokatolicki^[2].

Wraz z kolonizacją brytyjską (1655) aktywne stały się misje protestanckie, zwłaszcza baptystów, które odegrały kluczową rolę w zniesieniu niewolnictwa, oraz metodystów i prezbiterian, którzy wnieśli znaczący wkład w edukację^[2].

Większość Jamajczyków to protestanci. Do największych wyznań należą obecnie zielonoświątkowcy i adwentyści dnia siódmego. Tylko niewielka część Jamajczyków uczęszcza do kościoła anglikańskiego, który jako Kościół Anglii był jedynym oficjalnie uznanym kościołem na wyspie do 1870 roku^[3].

Inne mniejsze wyznania protestanckie obejmują braci morawskich, Kościół Boży (Anderson), Zjednoczony Kościół na Jamajce i Kajmanach (kalwini), Religijne Towarzystwo Przyjaciół (kwakrzy) i Zjednoczony Kościół Chrystusa^[3].

Istnieją pewne ruchy religijne, które łączą elementy zarówno chrześcijaństwa, jak i tradycji Afryki Zachodniej. Do takich religii należą Kumina i Revival Zion. Ponad jedną piątą populacji stanowią osoby niereligijne^[3].

Kościół katolicki był na wyspie zakazany przez Brytyjczyków aż do 1837 roku^[2]. Jedynie 2% Jamajczyków należy do Kościoła katolickiego. Obecnie wolność religijna jest zagwarantowana przez konstytucję Jamajki^[3].